Een slechte moeder?

Het is de tweede week van de vakantie en ik scroll wat op Instagram. Tussen de foto’s van kerst en nieuwjaar, feestoutfits en lekker eten zie ik vooral ook veel foto’s met een ander thema. Het zijn plaatjes van dagjes weg; naar een museum, speeltuin of in de natuur. En terwijl ik zie hoeveel plezier men heeft, sluipt er een stemmetje in mijn hoofd. En het fluistert: Ben ik een slechte moeder?

Een slechte moeder? Waarom? Omdat ik de feestdagen, kerkdiensten en familiebezoekjes druk vind en op de resterende dagen van de vakantie rust wil. Omdat ik niet zo veel zin heb om alleen met twee kids steeds van alles te ondernemen. Ik zie de foto’s van anderen en het is alsof heel Nederland de vakantiedagen opvult met uitjes buiten de deur. Even voelt het alsof ik de enige ben die dat niet doet. Die haar kinderen niet het plezier geeft van musea en speelparadijzen. 

Terwijl ik de foto’s bekijk, voel ik me voor even een slechte moeder. Omdat ik kies voor een rustige dag thuis en niet voor een dagje weg. Totdat ik bedenk dat een goede of slechte moeder niet gedefinieerd wordt door het aantal dingen dat je wel of niet onderneemt. En dat de foto’s op social media logisch zijn, want zulke dingen zijn gewoon leuk om met anderen te delen. Die ene keer dat ik wel met de jongens op stap ging tijdens de vakantie heb ik namelijk ook op Instagram gezet. En misschien heb ik daar juist anderen wel weer onzeker door gemaakt; hen doen denken dat weggaan pas vakantie is.

Het is de tweede week van de vakantie en ik post een story op Instagram. Ik stel de vraag of anderen herkennen dat ze beïnvloed worden door wat er op hun tijdlijn te zien is. Ik blijk niet de enige te zijn die onzeker kan worden van de leuke of mooie foto’s van anderen. En terwijl ik hierover nadenk, sluipt er een stemmetje in mijn hoofd. En het fluistert: Ben ik een slechte moeder?

Een slechte moeder? Waarom? Omdat ik op Instagram zit en onzeker kan worden van wat ik daar zie. En omdat ik met de foto’s die ikzelf plaats anderen wellicht hetzelfde gevoel geef? De reacties op mijn vraag naar herkenbaarheid zijn veelal bevestigend. Even ervaar ik dat ik niet de enige ben die zich weleens laat beïnvloeden door wat de tijdlijn laat zien. Die zich afvraagt of ze wel het juiste doet of laat voor haar gezin. 

Terwijl ik de reacties lees, voel ik me voor even een slechte moeder. Omdat ik me laat beïnvloeden door Instagram en niet direct kan relativeren. Totdat ik bedenk dat een goede of slechte moeder niet gedefinieerd wordt door de dingen die je je wel of niet afvraagt. En dat social media niet per definitie slecht is, want ik zie, lees en deel juist ook mooie en bemoedigende dingen. Die ene opmerking van mijn oudste – dat thuis spelen met de knikkerbaan het leukste was in de vakantie – kan ik namelijk ook op Instagram zetten. En misschien heb ik daar juist anderen wel weer blij mee gemaakt; met het idee dat thuisblijven ook vakantie is.

Dit blog is oorspronkelijk geschreven voor Sestra.