Ik neem even de tijd…
Onlangs had ik met een aantal dames een gesprek over het vinden van balans tussen werk, privé en God. Iets wat voor velen – vermoed ik – een uitdaging is. Waar ligt je prioriteit en waar steek je hoeveel tijd in? Drukke agenda’s bepalen vaak de invulling en tijd met God komt gemakkelijk op de plek van “en nu heb ik nog even tijd over”.
Persoonlijk heb ik gemerkt dat de tijd die ik met God doorbreng, cruciaal is voor mijn stemming en functioneren. Ik ben positiever en optimistischer als ik mijn dag met God ben begonnen en geniet veel meer van de dingen die ik doe. Die stille tijd aan het begin van mijn dag is zeer waardevol voor me geworden en ik raad het iedereen aan!
Omdat ik zo’n groot verschil merk tussen het wel en niet hebben van stille tijd, kwam in het gesprek de vraag naar voren of wat ik doe niet eerder mindfulness is. Mindfulness is een vorm van meditatie waarbij je op zoek bent naar rust en aandacht. Maar nee, dat is niet wat ik doe; ik zie een groot verschil! Ik hoef niet op zoek naar rust in mijzelf, maar ontvang rust van God d.m.v. gebed en het lezen van de Bijbel. Ik mag mijn leven en mijn agenda in Zijn handen leggen en me laten bemoedigen, enthousiasmeren, troosten, etc. door God Zelf!
Gisteren, tijdens een kerkdienst op biddag, werd er gepreekt over Markus 1 vers 35:
En ’s morgens vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats, en bad daar.
Eerder deze week had ik deze tekst al gelezen vanwege het rooster van Good Morning Girls. Ik schreef er toen in mijn Bijbel het volgende bij: als Jezus gebed nodig heeft, dan ik helemaal! En dat kwam ook gisteren in de preek weer naar voren.
Jezus had een erg drukke dag achter de rug, kon waarschijnlijk weinig slapen, maar ging toch vroeg op om te bidden. Hij had de stilte en het gebed nodig om Zijn roeping weer helder voor ogen te krijgen en Zich niet af te laten leiden door de waan van de dag. De wonderen die Hij deed, waren mooi en goed, maar dat was niet Zijn roeping. Jezus Zelf verwoord het zo: “Laten wij naar de naburige plaatsen gaan, opdat Ik ook daar predik, want daarvoor ben Ik uitgegaan.” (vers 38).
Naast het contact met God en de rust die bidden je geeft, heeft het ook de belangrijke functie dat het je brengt bij je roeping. Of in iets makkelijkere woorden, het brengt je terug bij de prioriteiten in je leven. Wat is het doel van je leven? God vraagt ons allereerst om Hem lief te hebben boven alles en daarnaast om de mensen om ons heen lief te hebben als onszelf. Dat kunnen we tot uiting brengen bij de taken die we hebben en de contacten die we aangaan.
Ik merk dat ik na mijn tijd met God gevuld ben met energie en enthousiasme om de dag tegemoet te gaan, wetend dat Hij bij me is en me wil geven wat ik nodig heb. Tijdens het gebed heb ik met God gesproken, mijzelf en mijn gezin, familie, vrienden en anderen bij God gebracht. Daardoor ben ik me bewust van de personen en dingen waarmee God me gezegend heeft. Het maakt me klein en verwonderd, ik voel me afhankelijk van Hem en tegelijk geeft het positieve zin om mijn mogelijkheden in te zetten tot eer van Hem en het welzijn van anderen. Natuurlijk faal ik daar ook in, veel vaker dan ik wil. Maar daarom heb ik juist God nodig, om mij te vergeven, om mij weer op te laten staan en verder te gaan met Zijn hulp.
Wat betreft het lezen van de Bijbel – wat ik ook doe in mijn stille tijd – gebruik ik vanzelfsprekend het rooster van Good Morning Girls. Maar ik heb het lang lastig gevonden op welke manier ik mijn gebed het beste in kon richten. Ik bedoel dan qua onderwerpen, volgorde, etc.; zodat ik niet iets zou vergeten, maar het wel overzichtelijk blijft. Na wat speurwerk en persoonlijke aanpassingen, heb ik een manier gevonden die me goed bevalt. De komende tijd hoop ik hier af en toe iets over te delen. Nieuwsgierig naar de inhoud? Kijk dan vast naar dit bestand: Inhoud persoonlijk gebedsnotitieboek.
Wat is jullie ervaring met gebed? En hoe vullen jullie dat in?
Ik sluit af met een lied dat ik erg mooi vind. De volledige versie kun je hier beluisteren.
Ik neem even de tijd om met U te praten, even met U alleen. Ik neem even de tijd om bij U te zijn Heer, niemand om me heen. Ik neem even de tijd om naar U te luist’ren en stil te zijn voor U. Ik neem even de tijd om Uw stem te horen, Heer ik luister nu.
