Een lege agenda?

Wie dacht dat je baan opzeggen een lege agenda tot gevolg heeft, heeft het mis! Oké, ligt natuurlijk aan de aard van het beestje, maar ik verveel me geen moment. In tegendeel! Een greep uit mijn bezigheden de afgelopen tijd..

Voor degenen die het nog niet weten: na mijn zwangerschapsverlof heb ik mijn baan opgezegd. Per 1 december ben ik niet meer in dienst van Stichting Ontmoeting. Best gek om na ruim vijf jaar weg te gaan. Maar het was een hele bewuste keuze, zodat ik zelf voor Boaz kan zorgen en hem niet weg hoef te brengen naar een oppas. Dat betekent dat een deel van de tijd zich al vult met de zorg voor zoonlief. Ik geef nog steeds (al een half jaar) borstvoeding en alles bij elkaar vult dat wel een paar uur per dag. Tel daar de momenten van luiers verschonen en badderen bij op en dan heb je alleen nog maar de basisbehoeften vervuld. Uiteraard wordt er ook heel wat geknuffeld, voorgelezen en gespeeld!

Naast Boaz en het huishouden heb ik nog een vaste taak. Vanuit huis werk ik voor het bedrijfje van manlief. Hij is een tijdje terug gestart als webdesigner en ik doe o.a. administratief en secretarieel werk, maar denk ook mee over PR en strategie. Het is leuk om op deze manier bij Widebloom betrokken te zijn.

Waar ik enorm van geniet, zijn de wandelingen met Boaz. Boodschappen doe ik vaak in kleine beetjes, zodat ik het lopend kan doen. Zo halen we lekker een frisse neus en zijn de benodigde spullen weer in huis. Twee vliegen in één klap, waar Boaz en ik allebei van genieten. Al valt hij wel vaak in slaap, maar dat zie ik maar als ontspanning in zijn ultiemste vorm, haha!

Nu manlief met zijn startende bedrijf onze inkomsten binnen moet brengen, moeten we goed op onze uitgaven letten. Dat geeft niet, maar vraagt wel keuzes. Één zo’n bewuste keuze was het wel/niet houden van mijn autootje. Destijds had ik al opgelet dat ik qua verzekering en belasting niet teveel kwijt zou zijn en dat komt nu goed uit. We hebben daardoor kunnen beslissen om mijn auto te houden, waar ik erg blij mee ben. J. gaat met de auto naar zijn werk en zo ben ik met mijn eigen auto toch nog erg mobiel. De afgelopen weken heb ik heel wat kilometers gereden. Onder andere naar mijn twee zussen waar in de afgelopen tijd bij allebei een tweede zoon is geboren. Nu kan ik regelmatig een kijkje nemen en helpen waar nodig. En de combi van geen baan en wel mobiel zijn, gaf me ook de gelegenheid om te helpen bij de grote schoonmaak in de kerk. Een gezellige bezigheid die met zoonlief op mijn rug prima te doen was.

En dan is er natuurlijk nog de uitdaging waarover ik in mijn vorige bericht schreef. Veertig dagen zonder suiker is goed te doen – vind ik tot nu toe – maar vraagt wel wat meer werk in de keuken. Als tussendoortje kan ik bijvoorbeeld geen kant en klaar koekje meer nemen. Dus maakte ik o.a. de heerlijke koekjes op bovenstaande foto. Even handen uit de mouwen, maar erg lekker!

Zomaar een kijkje in mijn agenda, zonder volledig te zijn geweest. Tijd voor God, tijd voor manlief, tijd voor hobby, tijd voor… ik had gerust nog heel wat alinea’s kunnen schrijven. Wie weet in een volgende blog. Nu laat ik het hierbij en ga snel verder met… eerst eens een kopje thee inschenken en genieten van de rust van een slapende zoon!