Stilgezet worden, ik heb het nodig!

by flourishlikeapalmtree · 15 maart 2015

via www.womenlivingwell.org

Afgelopen week stond Mattheüs 1 t/m 5 op het rooster wat betreft mijn stille tijd. Vijf hoofdstukken met vijf bijbehorende vragen. Hebben jullie het ook gelezen? En wat vonden jullie van de vragen? Ik vond ze op de één of andere manier behoorlijk confronterend.

Het evangelie dat Matthëus heeft geschreven, is voor mij erg bekend. Dan bestaat het gevaar dat je de gedeelten snel leest en denkt: “O ja, zo ging die geschiedenis inderdaad!” Daarom was ik erg blij met de vragen die bij de hoofdstukken werden gesteld. Daardoor kon ik goed inzoomen op mijn eigen leven en dat levert dan mooie en soms ook wel scherpe inzichten op.

Bijvoorbeeld de eerste vraag bij Mattheüs 1. Is er een tijd geweest dat ik mijn eigen wil aan de kant moest zetten om Gods plannen voor mijn leven te volgen? Het bepaalde me bij datgene dat ik misschien wel het allerlastigste vind om te doen. Als controlfreak heb ik erg graag zelf de touwtjes in handen, wil ik op de hoogte zijn van dingen die me te wachten staan en bereid ik me liever ergens op voor dan onverwachts ergens voor te staan. Ik betrap me er steeds weer op dat ik die houding ook vaak richting God heb; geen open agenda die God voor me mag vullen, maar eerder een volle agenda waarbij de plannen van aanpak worden meegeleverd. Als dingen anders lopen dan gehoopt of verwacht, heb ik snel de neiging om daar wat negatief op te reageren, te mopperen, leeuwen en beren te zien, etc.

Door het lezen van Mattheüs 1 en de bijbehorende vraag werd ik weer stilgezet bij één van mijn grote valkuilen. Het was niet nieuw, absoluut niet. Het is iets waar ik al lang mee worstel. De ene keer meer dan de andere keer, maar het blijft een uitdaging om de touwtjes uit handen te geven. Gek eigenlijk, want ik heb achteraf nog nooit het idee gehad dat God het beter anders had kunnen doen. Bepaalde tijden, momenten of gebeurtenissen waren op zichzelf niet altijd fijn of gemakkelijk, maar nu achteraf zie ik dat God het altijd heeft gebruikt om er iets moois mee te doen.

“Vonden jullie de vragen ook confronterend? Vond je dat fijn of had je dat nodig?”

En dat was nog maar het eerste hoofstuk… Confronterend, maar ik ben er blij mee. Ik merk dat het goed is om steeds weer stilgezet te worden in de drukte van alledag. En daarom zie ik uit naar de komende vijf hoofdstukken! Jezus’ komst gaf opschudding in de wereld, destijds en vandaag de dag, in Israël en in mijn leven! Opschudding in de manier van leven, opschudding vanwege zijn onderwijs en opschudding vanwege de wonderen die Hij deed. Wie leest daarover met me mee?