Voorbeeldige broers
Op de foto bij dit blog zie je onze oudste staan. Hij vond de zonsondergang zo mooi dat hij er graag mee op de foto wilde. En gelukkig lachte hij leuk in plaats van het uitsteken van zijn tong. Want dat lijkt de laatste tijd vaste prik en hij is niet de enige. De jongste hoefde dat maar één keer te zien om het perfect te imiteren.
Er zit 2,5 jaar leeftijdsverschil tussen onze jongens. Daarmee is Boaz echt de grote broer en Jesse het kleine broertje. Een leuke dynamiek. En de laatste tijd trekken ze steeds meer met elkaar op i.p.v. afzonderlijk of naast elkaar te spelen. Dat samen optrekken, heeft tot gevolg dat ze samen dingen bedenken en elkaar op ideeën brengen of nadoen. Die tong uitsteken bij het maken van een foto is daar een voorbeeld van. Eentje waar ik niet blij van wordt en hoop dat ze elkaar niet te vaak een negatief voorbeeld geven.
Gelukkig zijn er juist ook positieve dingen. Tijdens het bidden voor ze naar bed gingen, zong Jesse gekke woorden en maakte hij rare geluiden. Na hem twee keer gezegd te hebben dat hij op moest houden, ging hij toch door. Dus zette ik hem in zijn bed, wat hij niet leuk vond. Tot ik via de babyfoon de oudste hoorde praten.
Boaz vertelde aan Jesse dat het niet eerbiedig was dat hij gek deed tijdens het bidden. “Daar wordt de Heere God verdrietig van.” Jesse reageerde bevestigend. Waarop Boaz vroeg of hij opnieuw wilde bidden. Dus werd ik geroepen met de mededeling dat Jesse nu netjes wilde bidden. En dat deed hij; zonder gekke bekken dankte hij en zong het gebedsliedje.
Ik kan flink balen als ze elkaar een gek of niet zo goed voorbeeld geven. Maar het kan dus juist ook andersom en wat is dat fijn om te merken. En het maakt mij er weer extra van bewust dat kinderen zoveel opmerken en oppikken en ik daarmee ook een belangrijk voorbeeld ben.
Deze keer was de interactie tussen de kids een voorbeeld voor mij. Ik weet zeker dat God die 2e keer bidden vol liefde heeft gehoord en niet meer denkt aan die 1e keer. Het doet mij beseffen hoe belangrijk het is om een tweede kans te geven en die eerste te vergeven.
Boaz en Jesse zijn voorbeeldige broers. In de zin dat ze een voorbeeld zijn voor elkaar en voor mij. En ik mag het ook weer voor hen zijn. Ben jij je bewust dat je een voorbeeld bent? En hoe is dat tussen je kids?
Deze tekst is verschenen op mijn account @alseenpalm op Instagram.
(als je me daar volgt, zie je meer uit het dagelijks leven voorbijkomen)
