Als er vergeving is

Tranen vloeien om verschillende redenen. Vanwege pijn of verdriet, maar juist ook bij blijdschap of dankbaarheid. Mijn ontroering op bovenstaande foto – tijdens ons burgerlijk huwelijk – was een mengeling van diverse emoties. De trouwambtenaar had ons gevraagd op te schrijven waarom we van de ander houden en ik was ontroerd door Johannes’ verwoording van zijn liefde voor mij. Eén van de dingen die mij raakte, was het noemen van vergeving.

Hoe het precies begonnen is, weet ik niet meer. Maar vanaf het begin is vergeving een aspect geweest binnen onze relatie. Ze zeggen dat tegenpolen elkaar aantrekken en in ons geval is dat ook zo. We zijn twee totaal verschillende types en dat zorgt weleens voor wrijving. De ene keer uit zich dat in een woordenwisseling, de andere keer in het totaal niet begrijpen van elkaar of moeite hebben om de ander tegemoet te komen in wat fijn of gewenst is. We leven in een gebroken wereld en dat heeft onder andere invloed op relaties. Dat merkten we al snel toen onze relatie begon en dat merken we na zes jaar huwelijk nog steeds. Wat is het dan bevrijdend om elkaar vergeving te vragen, dit te geven of vergeven te worden!

Vergeven is niet makkelijk, integendeel. Vergeving vragen, is je kwetsbaar opstellen en toegeven dat je fout zat. Ik vind dat eerlijk gezegd lastig. Vaak kunnen dingen waarvoor vergeving gevraagd wordt ook niet meer ongedaan gemaakt worden. Dingen zijn al gezegd of gedaan en daar heb je niet alleen zelf last van, maar de ander ook. Het is mijn ervaring dat het erg bevrijdend is om toch die moeilijke vraag te stellen: wil je me vergeven? Je laat de ander daarmee weten dat je spijt hebt en ervoor wilt waken dat het opnieuw gebeuren zal.

Net als de vraag om vergeven te worden, is ook het schenken van vergeving niet makkelijk. Het is eigenlijk een vraag om een schone lei, terwijl er daarvoor iets gebeurd is dat pijn of verwijdering veroorzaakte. Vergeven is dan ook niet hetzelfde als vergeten. Je kunt je geheugen of gevolgen van het gebeurde niet eenvoudig wissen. Maar vergeving schenken betekent wel dat je de ander niet meer op het gebeurde aankijkt. Ik hoorde iemand eens zeggen dat we de neiging hebben om een ‘record of wrongs’ bij te houden, een lijst van dingen die niet goed gingen. En we hebben – vrouwen misschien nog iets meer – de neiging om oude koeien uit de sloot te halen als ons dat uitkomt. Maar als er vergeving is uitgesproken, kan dat eigenlijk niet meer. Met het uitspreken van vergeving, laat je de ander weten dat wat er gebeurd is, geen invloed meer heeft op je gedrag. Je haalt het er in de toekomst niet meer bij als een ‘oude koe’ of een punt van de ‘record of wrongs’. Je keurt daarmee niet het gebeurde goed, maar zegt dat je de ander geen verwijten meer zult maken over wat er in het verleden is gebeurd.

Vergeving schenken is denk ik nog moeilijker dan vergeving vragen. Maar het is wel een opdracht die Jezus ons geeft. En dan niet één keer, maar zeventig keer zeven keer (Mattheüs 18: 22). Dat geldt niet voor 490 verschillende situaties, maar het staat symbool voor heel veel keer vergeving schenken voor misschien wel steeds dezelfde fout. Dat is moeilijk en druist aan alle kanten tegen ons gevoel in. Maar hoewel het moeilijk is, weet ik ook hoe fijn het kan zijn. Het bewust uitspreken van vergeving is niet alleen een belofte aan de ander dat je niet meer zult verwijten wat er is gebeurd. Het is ook een actiepunt voor jezelf om de ‘record of wrongs’ uit te wissen en de oude koeien in de sloot te laten. Daar kan en mag de ander je aan houden.

In Jakobus 5 vers 16 staat: “Belijd elkaar de overtredingen en bid voor elkaar, opdat u gezond wordt.” Vergeving is kwetsbaar en het is moeilijk. Maar het is tegelijkertijd bevrijdend, brengt je dichter bij elkaar en het houdt je relatie gezond. Daarom kan ik het iedereen aanbevelen om vergeving juist in je relatie een prominente plek te geven.

Ik ben dankbaar voor de plek die vergeving binnen onze relatie heeft. Omdat we zo verschillend zijn, is het soms hard werken, maar het blijft de moeite meer dan waard omdat de liefde ons bindt. Als we elkaar vergeving vragen en geven, brengt het ons weer dichter bij elkaar. En daarmee ook dichter bij God Die ons samenbracht. Want als Iemand weet wat het kost om te vergeven, is Hij het wel. Vergeving in onze relatie doet me beseffen hoeveel groter Gods vergeving richting mij is. En als ik dat besef, wordt vergeven hier op aarde een stukje makkelijker.

Vorige week waren we zes jaar getrouwd en op onze trouwdag hebben we elkaar bewust om vergeving gevraagd. Vergeving voor het feit dat we niet altijd de man of vrouw zijn geweest die we voor elkaar willen zijn of beloofd hebben te zijn. We hebben elkaar vergeven en dat voelde als een nieuwe start. Al was het in mijn dagelijkse kloffie, ik voelde me weer even de bruid. Met in mijn achterhoofd de wetenschap dat de echte Bruiloft – waar vergeving ten volle wordt ervaren en gevierd – nog moet komen!