Hij ziet ze vliegen
Ik ben geboren en getogen in een klein dorp, midden tussen de weilanden. Dat is een heel andere omgeving dan waar zoonlief opgroeit. Net als zijn vader is hij geboren in Rotterdam en groeit hij op in de stad. Nu mogen we qua groen niet klagen, want we hebben vanuit ons huis uitzicht op het park en wonen aan de rand van de stad. Toch zijn de fietstochtjes die ik met Boaz maak anders dan dat ze in mijn geboortedorp zouden zijn.
Vanmorgen stapte ik met zoonlief op de fiets en na zo’n vijftien minuten reden we al bij de start- en landingsbaan van Rotterdam The Hague Airport. Boaz vindt vliegtuigen erg leuk en daarom stopten we op een gunstige plek om vliegtuigen te spotten. En ja hoor, we stonden er niet voor niets. Boaz’ vingertje ging regelmatig omhoog en ik wist: hij ziet ze vliegen!
Nadat we een aantal grote en kleine vliegtuigen hadden zien landen en opstijgen, reden we verder en kwamen we bij het centrum van het vliegveld. Helaas niet om zelf lekker op vakantie te gaan, maar het was wel leuk om er eens met de fiets te rijden. Dat is nog eens wat anders dan een fietstochtje tussen de weilanden!
Een paar minuutjes later fietsten we langs de afdeling met kleinere vliegtuigen en privéjets. Leuk om ze zo van dichtbij te kunnen zien. Boaz keek zijn ogen uit en wist niet waar hij wijzen moest. Alles was even interessant.
Verderop op de route hadden we nog de afslag naar Brasserie Waalhaven kunnen nemen. Dat is een erg leuke gelegenheid voor een hapje en een drankje en het ligt pal naast de start- en landingsbaan. Niet alleen gezellig om te zitten, maar ook genoeg om te kijken.
Een drankje met uitzicht komt vast wel weer eens, maar vandaag fietsten we rechtstreeks naar huis. We kregen nog de toegift van een groot opstijgend vliegtuig boven de wijk waar we fietsten. Opgroeien in de stad is zo gek nog niet. Zeker niet voor een jongetje die ze graag ziet vliegen!
